Jako elementy składowe państwa podać należy: populację, terytorium i władzę – to rozgraniczenie pozwala na odróżnienie go od innych organizacji życia publicznego. Państwo określić można jako niezależną i samorządną jednostkę geopolityczną, będącą podmiotem prawnym. Jest to organizacja władcza wobec obywateli której uprawnienia unormowane są w ustawie zasadniczej, czyli konstytucji.
Efektywne państwo to to które realizuje zadania które tylko ono jest w stanie zrealizować. Czyli armia, policja, sądownictwo, polityka zagraniczna, drogi, poniektóre elementy infrastruktury . Obywatele składają się na takie państwo w postaci podatków. Jeśli państwo zaczyna działać w obszarach które powinny należeć już do wolnej gospodarki, zaczynają się dziać patologie takie jak korupcja czy nieracjonalne inwestycje.
Najwyższą efektywność ekonomiczną w historii ludzkości uzyskały państwa o modelu gospodarki kapitalistycznej oparte na wartościach chrześcijańskich. Głównie były to kraje z dominującą rolą wyznań protestanckich. Od kilku dekad w Europie zachodniej wprowadza się laicyzację społeczeństw i wprowadza coraz więcej, co wiedzie do mętliku w temacie norm moralnych oraz spadku standardu ekonomicznego obywateli.
Podstawowym celem państwa powinno być dobro wspólne jego członków, osiągane zarówno na szczeblu lokalnym, jak i międzynarodowym. W literaturze przedmiotu pośród funkcji państwa widnieją: zapewnienie ładu, utrzymywanie stosunków międzynarodowych, nadanie ram prawnych gospodarce, utrzymywanie znormalizowanego systemu prawnego. Przynależność do niego jest obligatoryjna i sformalizowana, i wymaga akceptacji wszystkich reguł prawnych obowiązujących na terytorium danego państwa.
Pojęcie i konstrukcja państwa ukształtowały się w starożytnej Grecji – poprzez polis, tradycję kontynuowano w rzymskich republikach. Filozofowie definiowali państwo jako pewną uporządkowaną komunę zróżnicowanych grup ludności, których współpraca konieczna jest do jego dobrego funkcjonowania i osiągania zamierzonych celów. Ta forma organizacji społeczeństw jest obecnie jedyną respektowaną, interpretacje jej genezy mogą sugerować, że ustalenie tego typu umowy między członkami danej zbiorowości było warunkiem koniecznym dla zachowania ładu społecznego.
Poniektóre funkcje należeć powinny tylko do państwa, nie mogą one być wypełniane poprzez wolny rynek. Są to wszystkie tak zwane cele wspólne. Powinny one tyczyć tych obszarów gdzie każdy człowiek ma takie samo prawo bez względu na pozycję społeczną czy status materialny. Przykładowo sądy winny orzekać bez względu na zasoby materialne osoby której ma dotyczyć wyrok, chyba że majątek ten bezpośrednio jest powiązany ze sprawą. Decyzje sądu nie powinny być na sprzedaż. Tak samo funkcjonowanie policji. Powinna ona równie dobrze funkcjonować dla obywateli uboższych jak i tych bogatszych.
Role państwa winny tyczyć celów wspólnych, takich jak bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne, przygotowywanie i egzekucję prawa, niektóre elementy infrastruktury – drogi, tory kolejowe.
Policja wypełnia działania z obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego. Policja ma zapewnić bezpieczeństwo obywateli a także musi utrzymać bezpieczeństwo i porządek publiczny. By spełniać swoje funkcje policja ma określone uprawnienia. Jest częścią aparatu przymusu państwowego. Państwo posiada prawo, w celu egzekwowania przepisów prawa, używać siły fizycznej oraz broni palnej.
multiselect
